Το πάχος ξεκινά και ρυθμίζεται απ’ τον εγκέφαλο, μάθε τι πρέπει να κάνεις: Ερευνητές του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς υποστηρίζουν ότι ανέπτυξαν μια μέθοδο που μετατρέπει το «κακό» λευκό λίπος που κάνει υπέρβαρο τον άνθρωπο σε «καλό» καφέ λίπος που καίει θερμίδες και τον απαλλάσσει από το παραπανίσιο βάρος.
Η μέθοδος έχει δοκιμαστεί σε ποντίκια, ωστόσο οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η ανακάλυψή τους θα έχει τα ίδια αποτελέσματα και στους ανθρώπους, προσφέροντας ένα αποτελεσματικό όπλο καταπολέμησης της παχυσαρκίας και των προβλημάτων που συνδέονται με αυτήν. Η ανακάλυψη έγινε μετά από έρευνες για μια πρωτεΐνη που συνδέεται με την όρεξη και είναι γνωστή ως NPY. Οι ερευνητές κατέστειλαν την παραγωγή της NPY στον εγκέφαλο ποντικών θεωρώντας ότι η καταστολή θα οδηγούσε σε απώλεια της όρεξης και σε μείωση του βάρους τους.
Όπως αναφέρουν σε άρθρο που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «Cell Metabolism» διαπίστωσαν ότι το εγχείρημά τους δεν είχε μόνο ως αποτέλεσμα τη μείωση της πρόσληψης θερμίδων και την απώλεια βάρους των ποντικών αλλά επιπλέον άλλαξε τη σύσταση του λίπους στο σώμα τους μετατρέποντας το λευκό λίπος σε καφέ.
Το καφέ λίπος υπάρχει σε αφθονία στο σώμα μας όταν είμαστε μωρά και χρησιμεύει για την παραγωγή της απαραίτητης θερμότητας για τον οργανισμό, η οποία φυσικά επιτυγχάνεται με την «εντατική» καύση θερμίδων. Καθώς όμως μεγαλώνουμε το καφέ λίπος υποχωρεί και δίνει τη θέση του στο λευκό το οποίο δεν έχει τις ίδιες «καυστικές» ιδιότητες. Θεωρείται «κακό» γιατί συσσωρεύεται σε διάφορα σημεία του σώματος και κυρίως γύρω από την κοιλιά.
Εγκράτεια απέναντι στο φαγητό και το γλυκό: Μια πρόσφατη δημοσίευση στο περιοδικό New Scientist μιας μελέτης που πραγματοποιήθηκε από ψυχολόγους του Πολιτειακού Πανεπιστήμιου της Φλόριντας ανέφερε ότι κάθε φορά που ένας άνθρωπος μπαίνει στη δοκιμασία να αντισταθεί σε ένα πειρασμό τότε εξαντλεί και ένα μέρος από την αποθηκευμένη του δύναμη για εγκράτεια.
Για παράδειγμα ένας άνθρωπος που ακολουθεί ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα διατροφής και μπαίνει συχνά στον δίλημμα αν θα ενδώσει στον πειρασμό να φάει ή να μη φάει ένα γλυκό και να σπάσει τη δίαιτά του τότε κάθε φορά εξαντλεί και λίγο από τα αποθέματα της εγκράτειάς του.
Όσο πιο συχνά μπαίνει σε ανάλογους πειρασμούς τόσο πιο σίγουρο είναι ότι σύντομα θα απαλλαγεί από τις αναστολές του. Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι «κάθε φορά που εξασκούμε τον αυτοέλεγχό μας χρησιμοποιούμε λίγη από την αποθηκευμένη δύναμη θέλησης και απαιτείται κάποιος χρόνος ώσπου να συμπληρωθούν και πάλι τα αποθέματα».
Ίσως έτσι εξηγείται το γεγονός ότι οι περισσότεροι άνθρωποι που ακολουθούν για πρώτη φορά ένα υποθερμιδικό πρόγραμμα διατροφής συνήθως το εφαρμόζουν με μεγαλύτερη συνέπεια ενώ κάθε επόμενη προσπάθεια καθίσταται ολοένα και πιο δύσκολη.
Στην ίδια μελέτη οι ερευνητές κατέληξαν και σε ένα άλλο συμπέρασμα. Τα άτομα τα οποία είχαν καταναλώσει ένα φυσικό χυμό λίγη ώρα πριν την επικείμενη διαδικασία «άσκησης αντίστασης» παρουσίασαν πολύ μεγαλύτερη ικανότητα εγκράτειας από τα άτομα που δεν είχαν καταναλώσει τίποτα ή που είχαν καταναλώσει κάποιο ρόφημα με υποκατάστατο ζάχαρης.
Η γλυκόζη δηλαδή που περιείχε ο φυσικός χυμός αποτέλεσε καθοριστικής σημασίας παράγοντα ώστε να αυξήσει τα επίπεδα της εγκράτειας μπροστά στη θέα ενός δελεαστικού γλυκού. Τέλος οι ερευνητές κατέληξαν και σε ένα άλλο συμπέρασμα.
Η διαρκής προσπάθεια για αυτοσυγκράτηση μειώνει τα αποθέματα γλυκόζης στον εγκέφαλο οπότε αν δεν υπάρχει διαρκής επανατροφοδότηση του οργανισμού με γλυκόζη από φυσικές πηγές όπως τα φρούτα και οι φυσικοί χυμοί τότε η δύναμη της θέλησης είναι θέμα χρόνου να εξαντληθεί οδηγώντας με μαθηματική ακρίβεια σε ένα φαύλο κύκλο βουλιμικών επεισοδίων, ενοχών και διακοπής της δίαιτας.
Για να γυμνάσει κάποιος τη θέλησή του και την εγκράτειά του θα πρέπει να την εξασκήσει όπως ακριβώς θα έμπαινε στη διαδικασία να αναπτύξει το μυϊκό του σύστημα σε ένα γυμναστήριο. Η υιοθέτηση των ωρολογιακά σταθερών γευμάτων όπως περιγράφηκε παραπάνω είναι το πρώτο βήμα για την ανάπτυξη μιας σταθερής διατροφικής συνείδησης.
Η καθιέρωση μιας συγκεκριμένης ώρας για άσκηση, για παράδειγμα, κάθε απόγευμα στις 6μμ θα δημιουργήσει μια νέα νευρωνική διασύνδεση που θα απαλλάξει από το καθημερινό δίλημμα πότε να γυμναστώ ή αν θα προλάβω να γυμναστώ, αφήνοντας περισσότερα περιθώρια στη δύναμη της θέλησης να αξιοποιηθεί για άλλα πιθανά διλήμματα.
Αν οι στόχοι είναι ακριβείς και όχι θολοί ή γενικοί αυξάνονται και οι πιθανότητες να υλοποιηθούν. Είναι προτιμότερο να έχεις στο νου σου ένα θετικό αποτέλεσμα παρά να ασχολείσαι με το φόβο της αποτυχίας. Ο οραματισμός και η εστίαση σε ένα θετικό αποτέλεσμα είναι η καλύτερη στρατηγική για την επίτευξη ενός στόχου.
Μάθε να διαβάζεις τις συσκευασίες τροφίµων: Τα τελευταία χρόνια, η αναγραφή διατροφικών πληροφοριών στις συσκευασίες τροφίµων είναι υποχρεωτική. Οι ετικέτες σκοπό έχουν να ενηµερώσουν και να βοηθήσουν τους καταναλωτές να κάνουν συνειδητές και συγχρόνως πιο σωστές επιλογές. Αυτή όµως είναι η µια όψη του νοµίσµατος. Η άλλη είναι ότι, για λόγους διαφήµισης και ανταγωνισµού, πολλές ετικέτες, ενώ παρουσιάζονται ελκυστικές, στην πραγµατικότητα είναι δυσνόητες, µε αποτέλεσµα τελικά να αγνοούνται.
Εάν τελικά ισχύει ότι η µισή αλήθεια είναι χειρότερη από ολόκληρο ψέµα και ότι η άγνοια είναι κακός σύµβουλος, τότε θα πρέπει να είµαστε διπλά προσεκτικοί, όταν διαλέγουµε τρόφιµα στους διαδρόµους του σούπερ µάρκετ.
Οι παραγωγοί είναι αναγκασμένοι, βάσει νόμου, να παρέχουν συγκεκριμένες πληροφορίες στους Ευρωπαίους καταναλωτές, είτε αυτές είναι τυπωμένες στη συσκευασία είτε αναγράφονται σε ετικέτες που επισυνάπτονται στα τρόφιμα. Το όνομα με το οποίο ένα προϊόν πωλείται δεν πρέπει να είναι παραπλανητικό, ούτε να προκαλεί σύγχυση στον καταναλωτή.
Πρέπει να περιλαμβάνει ή να συνοδεύεται από λεπτομέρειες ως προς τη φυσική κατάσταση του τροφίμου ή τη συγκεκριμένη επεξεργασία στην οποία έχει υποβληθεί [π.χ. παγωμένο, σε σκόνη, καπνιστό, UHT (πολύ υψηλής θερμικής επεξεργασίας), συμπυκνωμένο, κ.λπ.].
Η ετικέτα πρέπει να δηλώνει το όνομα και τη διεύθυνση του κατασκευαστή. Επιπλέον, στην ετικέτα θα πρέπει να δηλώνεται σαφώς η καθαρή ποσότητα του τροφίμου πριν συσκευαστεί, οι οδηγίες για τη χρήση του, ανάλογα με τις ανάγκες, καθώς επίσης και οποιεσδήποτε ειδικές συνθήκες αποθήκευσής του. Ας δούμε ποιες είναι οι συνηθέστερες «παγίδες» που κρύβουν οι ετικέτες τροφίμων και μάθε πως αν τις διαβάζεις.
Light τρόφιμα: Αντίθετα µε την κοινή εντύπωση ότι τα light τρόφιµα δεν έχουν πολλές θερµίδες, η ένδειξη light δε σηµαίνει απαραίτητα ότι το τρόφιµο έχει λίγες θερµίδες και λιπαρά και ότι µπορεί να καταναλώνεται άφοβα. Αυτό εξηγεί και τις επιδηµιολογικές παρατηρήσεις στην Αµερική, ότι τις τελευταίες δυο δεκαετίες, τα ποσοστά παχυσαρκίας αυξάνονται παράλληλα µε τη διαθεσιµότητα light προϊόντων.
Σύµφωνα µε τους ευρωπαϊκούς κανόνες σήµανσης των τροφίµων, ένα προϊόν για να χαρακτηριστεί light θα πρέπει να έχει θερµιδικό περιεχόµενο τουλάχιστον κατά 30% µικρότερο συγκριτικά µε το προϊόν αναφοράς (πλήρες). Αν, για παράδειγµα, µια µαγιονέζα έχει φυσιολογικά 80% λιπαρά, η light έχει 40%. Συνεπώς, ένα θερµιδοφόρο τρόφιµο, εξακολουθεί να έχει πολλές θερµίδες, ακόµη και στη light εκδοχή του, γι’ αυτό και θα πρέπει να καταναλώνεται µε µέτρο.
«Χωρίς» και «χαμηλό» (free και low): Οι χαρακτηρισµοί «χωρίς» και «χαµηλό» σε αρκετές περιπτώσεις µπορεί να είναι ιδιαίτερα παραπλανητικοί, καθώς λανθασµένα ερµηνεύονται από τους καταναλωτές ότι δεν έχουν καθόλου ζάχαρη και λιπαρά, ενώ στην πραγµατικότητα περιέχουν, αλλά σε µικρές ποσότητες. Ακόµη κι εάν ένα τρόφιµο είναι ελεύθερο ή χαµηλό σε λίπος και ζάχαρη, λέει η ετικέτα του όλη την αλήθεια;
Όχι πάντα κι αυτό γιατί, όταν σε ένα τρόφιµο αναγράφεται «χωρίς ζάχαρη», δεν αποκλείεται ότι το τρόφιµο περιέχει άλλες γλυκαντικές ουσίες, ενώ όταν η ετικέτα αναφέρει «χαµηλό σε λίπος», το τρόφιµο περιέχει τουλάχιστον 3 γραµµάρια λιπαρών/100 γραµµάρια τροφίµου.
Επίσης, η χαµηλή περιεκτικότητα ενός τροφίµου σε λίπος δε σηµαίνει απαραίτητα ότι και η συγκέντρωσή του σε ζάχαρη ή αλάτι είναι εξίσου χαµηλή και το αντίστροφο. Παραδείγµατος χάριν, σε µια συσκευασία δηµητριακών µε την ένδειξη χαµηλά σε λίπος, περιέχονται περίπου 13-14 κουταλιές ζάχαρη και παραπάνω από το επιτρεπτό αλάτι. Άρα για κάποιον που προσέχει τη διατροφή του, αυτή σίγουρα δεν είναι η καλύτερη επιλογή.
Μέγεθος μερίδας: Σύµφωνα µε πρόσφατη έρευνα του portal διατροφής mednutrition, ένας στους δυο Έλληνες δε διαβάζει ποτέ τη συνιστώµενη µερίδα στις συσκευασίες τροφίµων, ενώ αυτοί που τη διαβάζουν χρειάζονται χαρτί και µολύβι για να την υπολογίσουν. Και αυτό γιατί στις διατροφικές ετικέτες, δεν είναι πάντα σαφές το ποια είναι η συνιστώµενη µερίδα. Μάλιστα, σε πολλά τρόφιµα, προκειµένου να είναι ελκυστικά, η αναγραφόµενη ως µερίδα στη συσκευασία αντιστοιχεί σε µικρότερη ποσότητα από αυτήν που τρώµε συνήθως, ώστε να φαίνεται ότι το προϊόν έχει λιγότερες θερµίδες και λιπαρά.
Σε αυτά, πρέπει να συνεκτιµήσουµε ότι οι συσκευασίες τροφίµων τα τελευταία 30 χρόνια έχουν σχεδόν διπλασιαστεί και ότι πλέον αγοράζουµε µεγαλύτερες συσκευασίες γιατί είναι οικονοµικά συµφέρουσες, µε αποτέλεσµα συχνά να παρασυρόµαστε και να καταναλώνουµε µεγαλύτερες µερίδες.
«Φρέσκο» «Βιολογικό» και «παραδοσιακό» Έρευνα του Ιδρύµατος «Αριστείδης Δασκαλόπουλος» αποκαλύπτει ότι οι καταναλωτές πιστεύουν πως οι ετικέτες δεν αποτυπώνουν πάντα την αλήθεια για τα προϊόντα. Για παράδειγµα, το 64% εµπιστεύεται το προϊόν όταν αυτό φέρει πληροφορία σχετική µε την ελληνικότητά του («παραδοσιακό»), ενώ µόλις το 50% εµπιστεύεται τους χαρακτηρισµούς «φρέσκο» και «βιολογικό προϊόν».
Σύµφωνα, µάλιστα, µε το Κέντρο Προστασίας Καταναλωτών, οι ισχυρισµοί αυτοί σε αρκετές περιπτώσεις είναι «κενοί νοήµατος και άρα παραπλανητικοί». Για παράδειγµα, τα παραδοσιακά προϊόντα θα πρέπει να φέρουν ειδική σήµανση που να πιστοποιεί την κατοχύρωση της γεωγραφικής τους προέλευσης και τον τρόπο παραγωγής τους. Συνεπώς, δεν αρκεί η συνταγή της γιαγιάς για να δηλωθεί ένα τρόφιµο ως παραδοσιακό. Παρόµοιες προϋποθέσεις ισχύουν και για τα βιολογικά τρόφιµα, στα οποία είναι υποχρεωτικό να σηµαίνεται ο Φορέας Ελέγχου και Πιστοποίησης.
Για τις βιοµηχανίες τροφίµων εξάλλου, οι λέξεις αποκτούν διαφορετικό νόηµα, µιας και ο χαρακτηρισµός «φρέσκο» και «φυσικό» σε καµία περίπτωση δεν σηµαίνουν ότι το φρούτο µόλις κόπηκε από το δέντρο και ότι συσκευάστηκε σε χυµό.
Είναι ενδεικτικό ότι, σύµφωνα µε βρετανική έρευνα, τέσσερις στους δέκα καταναλωτές όταν διαβάζουν σε µια συσκευασία την ένδειξη «φρουτοποτό» πιστεύουν πως το βασικό συστατικό του χυµού που επιλέγουν είναι τα φρούτα. Στην πραγµατικότητα όµως, η συσκευασία συνήθως περιέχει χυµό φρούτου, σε ποσοστό µόλις 5%!
Συνιστώμενη ημερήσια ποσότητα (ΣΗΠ): Το 17% των καταναλωτών βρίσκει δυσνόητη τη ΣΗΠ -αυτό δεν είναι αξιοπερίεργο, αν αναλογισθούµε ότι απαιτείται συχνά κοµπιουτεράκι για να την υπολογίσουµε. Πέραν της αντικειµενικής δυσκολίας υπολογισµού της, κρύβεται και ο κίνδυνος της ελλιπούς ή και σε αρκετές περιπτώσεις υπερβολικής πρόσληψης ενός συστατικού.
Έτσι, για παράδειγµα, στα εµπλουτισµένα τρόφιµα χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στην κατανάλωση περισσοτέρων της µιας µερίδας, προκειµένου να αποφευχθεί η υπερκάλυψη των ηµερήσιων αναγκών στο συστατικό που έχει εµπλουτιστεί (π.χ. ασβέστιο), ενώ σε άλλα απαιτείται κατανάλωση πέραν της µιας µερίδας/ηµέρα προκειµένου να δράσουν ευεργετικά στον οργανισµό (π.χ. Φυτοστερόλες).
Αλλεργίες: Πολλοί καταναλωτές είναι αλλεργικοί σε διάφορα είδη τροφίμων. Αρκετά τρόφιμα επίσης, εμπεριέχουν ίχνη συστατικών (π.χ. αυγών, ξηρών καρπών, ζάχαρης κ.α.) που ούτε καν αναφέρονται στην ετικέτα. Έτσι, αν π.χ. κάποιος καταναλωτής είναι αλλεργικός στα αμύγδαλα και σε κάποιο τρόφιμο εμπεριέχονται ίχνη αμυγδάλου, χωρίς όμως να αναγράφονται στην ετικέτα, τότε κινδυνεύει άμεσα η ζωή του απλά και μόνο από ελλιπή πληροφόρηση.
Οι καταναλωτές δυστυχώς έχουν χαθεί στη µετάφραση των ετικετών, οι οποίες µε τη σειρά τους «ακροβατούν» µεταξύ νόµου καιβιοµηχανίας τροφίµων. Νικητής και χαµένος δεν υπάρχει. Οι βιοµηχανίες αντιµετωπίζονται µε δυσπιστία την ώρα που οι καταναλωτές πέφτουν σε παραπλανητικές παγίδες.
Οι ετικέτες δεν είναι µόνο διαφήµιση και µάρκετινγκ, αλλά γνώση και πληροφορία! Διάβασε τι συμβουλεύει ο δρ. Γεώργιος Πανοτόπουλος, παθολόγος, διατροφολόγος, Διευθυντής Τμήματος Παχυσαρκίας -Διατροφής -Μεταβολισμού.
Κανόνας 1: Μη σε παραπλανούν όσα αναγράφονται στις ετικέτες. Για παράδειγμα, ένα προϊόν που αναφέρεται στην ετικέτα ότι είναι «light» δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι και υγιεινό.
Κανόνας 2: Εξέταζε προσεκτικά τη λίστα με όλα τα συστατικά που περιέχει το προϊόν που θέλεις να αγοράσεις και πριν το βάλεις στο καλάθι σου βεβαιώσου ότι δεν περιέχει κάποιο συστατικό επικίνδυνο για την υγεία σου ή πολύ υψηλή ποσότητα κάποιων εν δυνάμει βλαβερών συστατικών (π.χ. πολλή ζάχαρη, πολλά κορεσμένα λίπη κ.λπ.).
Μάθετε πως να ξεχωρίζετε ποια τρόφιμα περιέχουν χημικά: Αν είστε από τους ανθρώπους που ελέγχουν τα συστατικά των τροφίμων και δεν ξέρετε τη σημασία κάποιων όρων όπως «βελτιωτικά», «πρόσθετα», «σταθεροποιητικά», «γλουταμινικό μονονάτριο», «ένζυμα», «ζαχαρίνη», «ραφιναρισμένο», «κορεσμένα και ακόρεστα λίπη» είναι καιρός να τα μάθουμε.
Βελτιωτικά: Αναφέρεται σε όλα εκείνα τα συνθετικά στοιχεία και τις ουσίες που χρησιμοποιούνται για να γίνονται πιο νόστιμες και γευστικές κάποιες τροφές. Μη φαντάζεστε ότι χρησιμοποιούνται μόνο σε κάποια περίεργα ή εξεζητημένα τρόφιμα, όπως για παράδειγμα τα κινέζικα τρόφιμα, αντιθέτως και το ωραίο αφράτο ψωμάκι μας ή το κρουασάν για να είναι έτσι αφράτο και γευστικό.
Πρόσθετα: Ο όρος που αναφέρεται σε χημικές ουσίες, ο ρόλος των οποίων είναι να δώσουν γεύση, άρωμα και χρώμα σε τροφές. Μη τις προσπερνάτε έτσι απλά. Δεν παύουν να είναι χημικές ουσίες, οι οποίες είναι άγνωστες για τον οργανισμό μας και δεν προσφέρουν τίποτα πέρα της ικανοποίησης της γεύσης.
Σταθεροποιητικά: Και αυτή η κατηγορία είναι πέρα για πέρα χημική. Τα σταθεροποιητικά είναι χημικά συστατικά που βοηθούν τις τροφές να μην χάνουν τη γαλακτώδη τους σύσταση.
Γλουταμινικό Μονονάτριο: Χημικό συστατικό που προέρχεται από τη γλουτένη, από μελάσσα, από ζαχαρότευτλα ή από γλυκόζη σε συνδυασμό με κάποια ειδικά βακτηρίδια. Αυτό το συστατικό δίνει τη χαμένη γεύση των τροφών πίσω στον οργανισμό.
Ζαχαρίνη: Μπήκε πολύ εύκολα στη ζωή μας αντικαθιστώντας το μέλι και τη ζάχαρη. Εννοείται ότι πρόκειται για παρασκευασμένο προϊόν για ένα τεχνητό γλυκαντικό εν ολίγοις, υποκατάστατο της ζάχαρης.
Ραφιναρισμένο: Αν στο άκουσμα αυτής της λέξης σας έρχεται κάτι θετικό, μάθετε ότι ισχύει το αντίθετο. Ότι δηλαδή ωφέλιμο και χρήσιμο για τον οργανισμό είχε κάποια τροφή, με το ραφινάρισμα έχει αφαιρεθεί. Έχει χάσει επομένως τα θρεπτικά συστατικά με τα οποία την είχε εμπλουτίσει η μητέρα φύση και τα οποία δεν αναπληρώνονται με τίποτα.
Κορεσμένα και ακόρεστα: Έτσι ονομάζονται κάποιες χημικές συσκευασίες λιπαρών οξέων. Τα οποία παράγονται από λάδια ή λίπη και συντελούν στο να αποκτούν ρευστή ή στερεή μορφή. Για παράδειγμα κορεσμένα είναι τα λίπη, όπως η μαργαρίνη, το βούτυρο κ.ο.κ που έχουν σε θερμοκρασία δωματίου μια στερεή μορφή. Το λάδι και όλα τα λίπη που είναι σε ρευστή μορφή ονομάζονται ακόρεστα.
Έτσι θ’ αυξήσεις το μεταβολισμό σου απ΄το πρωί: Όταν μιλάμε για γυμναστική, υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων: αυτοί που προπονούνται το πρωί κι αυτοί που δεν σηκώνονται από το κρεβάτι τους αν δεν βγει ο ήλιος για τα καλά. Ασχέτως σε ποια κατηγορία ανήκεις, το τι κάνεις το πρωί μπορεί να βοηθήσει ή να κάνει κακό στο μεταβολισμό σου, όπως υποστηρίζει η προπονήτρια Yumi Lee, συνιδιοκτήτρια του Reebok CrossFit Lab, κι αυτή στην οποία οφείλει τη γραμμή της η Jessica Alba.
Παρόλο που η ίδια είναι οπαδός της πρωινής γυμναστικής, η Yumi συμβουλεύει όσους δεν είναι να τρώνε πρωινό αμέσως μόλις ξυπνήσουν. «Ξεκίνα την ημέρα σου είτε με ένα καλό πρωινό είτε με μία καλή προπόνηση» προτείνει. «Αν πρόκειται να γυμναστείς μέσα σε μία ώρα αφότου ξύπνησες, τότε μην φας. Αν όμως, δεν μπορείς να γυμναστείς μέσα σε αυτή την ώρα, τότε φάε πρωινό. Είτε γυμναστείς είτε φας ένα καλό πρωινό, θα ενεργοποιήσεις τον μεταβολισμό σου» τονίζει.
Αν είσαι τύπος της πρωινής γυμναστικής, η Yumi συνιστά να μην φας τίποτα πριν την προπόνηση, ιδίως αν όταν γυμνάζεσαι αντιμετωπίζεις δυσφορία στο στομάχι. Αν χρειάζεσαι λίγα καύσιμα πριν τη γυμναστική, η Yumi προτείνει ένα μικρό smoothie πρωτεΐνης, ένα ελαφρύ τοστ με άπαχη πρωτεΐνη ή ένα μικρό μπολ με βρώμη αλλά «όχι πάρα πολύ». «Είναι πολύ καλύτερο να κάψεις ό,τι έχει αποθηκευτεί την προηγούμενη ημέρα, παρά αυτό που μόλις έφαγες στο πρωινό» συμπληρώνει.
3 μυστικά για αδυνάτισμα που μας έρχονται από την μακρινή Ιαπωνία. Δεν είναι παράξενο που το ποσοστό παχυσαρκίας στην Ιαπωνία δεν ξεπερνά το 4%. «Οι άνθρωποι που ζουν στην περιοχή της Οκινάουα, ειδικά, έχουν τις τετραπλάσιες με πενταπλάσιες πιθανότητες να φτάσουν τα 100. Αυτές οι συμβουλές μπορεί να μας έρχονται από την μακρινή Ιαπωνία, αλλά είναι κύρια χαρακτηριστικά της Ιπποκράτειας διατροφής. Δεν μας είναι ούτε άγνωστες, ούτε ξένες προς την δικό μας τρόπο ζωής και διατροφής.
1. Ξεκίνα με σούπα: Η σούπα σχεδὀν αποτελεί μέρος των περισσότερων γευμάτων, ακόμη και του πρωινού. «Γίνεται με βάση το ζωμό, σε βοηθά να μένεις χορτασμένη για περισσότερη ώρα και να ρυθμίζεις πιο εύκολα την κατανάλωση θερμίδων στη διάρκεια της ημέρας».
Σε μελέτη σε περισσότερους από 5 χιλιάδες ανθρώπους διαπιστώθηκε ότι οι γυναίκες που έτρωγαν σούπα 5 με 6 φορές την εβδομάδα είχαν περισσότερες πιθανότητες να έχουν υγιή δείκτη μάζας σώματος από αυτές που την επέλεγαν σούπα πιο σπάνια. Δεν τρελαίνεσαι στη σκέψη της σούπας πρωί πρωί; Βάλε στο μεσημεριανό ή στο δείπνο ένα μπολ, μια ελαφριά σούπα, θα σου προτείνουμε πολλές εκδοχές για όλες τις ώρες.
2. Χρωμάτισε το πιάτο σου: Υπάρχει αυτή η παροιμία στην Ιαπωνία: «Το να μη βάζεις χρώμα στο πιάτο σου είναι σαν να φεύγεις από το σπίτι χωρίς ρούχα». Οι Γιαπωνέζοι προσπαθούν να περιλαμβάνουν πέντε αποχρώσεις –κόκκινο, μπλε-πράσινο, κίτρινο, άσπρο και μαύρο– σε κάθε γεύμα. Η προσθήκη διαφορετικών χρωμάτων στο πιάτο σου σημαίνει ότι καταναλώνεις περισσότερα φρούτα και λαχανικά, που είναι χαμηλά σε θερμίδες και υψηλά σε φυτικές ίνες.
3. Σταμάτα όσο προλαβαίνεις: Σε αντίθεση με ό,τι μας έχει μάθει η μαμά («Φάε όλο το φαγητό σου»), οι Γιαπωνέζοι δεν ανήκουν σε αυτή την κατηγορία. Στην Οκινάουα υπάρχει μια λαϊκή ρήση που λέει «Hara hachi bu», η οποία σημαίνει «Φάε μέχρι να είσαι 80% χορτασμένος».
«Αυτό εξηγεί γιατί οι περισσότεροι κάτοικοι της Οκινάουα διατηρούν σταθερό βάρος από τα 20 μέχρι τα 100, ενώ ο μέσος δυτικός παίρνει μισό κιλό το χρόνο μετά την ηλικία των 30».
Άλλο, βέβαια, να το λες και άλλο να το κάνεις: «Βάλε στο πιάτο το μισό απ’ όσο θα έβαζες κανονικά. Μόλις τελειώσεις περίμενε 5 λεπτά πριν αποφασίσεις ότι θέλεις κι άλλο».
Με απλά λόγια, αν καταναλώνεις τα 2/3 από το φαγητό που τρως σήμερα, αυτόματα μπαίνεις σε κατάσταση δίαιτας, ανεξάρτητα του τι τρως, με δεδομένο πως στοιχειωδώς τρέφεσαι υγιεινά και δεν κάνεις διατροφικές υπερβολές.
Ακολούθησε τις συμβουλές για καλή ζωή γεμάτη ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗ.
TERRA PAPERS
Η μέθοδος έχει δοκιμαστεί σε ποντίκια, ωστόσο οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η ανακάλυψή τους θα έχει τα ίδια αποτελέσματα και στους ανθρώπους, προσφέροντας ένα αποτελεσματικό όπλο καταπολέμησης της παχυσαρκίας και των προβλημάτων που συνδέονται με αυτήν. Η ανακάλυψη έγινε μετά από έρευνες για μια πρωτεΐνη που συνδέεται με την όρεξη και είναι γνωστή ως NPY. Οι ερευνητές κατέστειλαν την παραγωγή της NPY στον εγκέφαλο ποντικών θεωρώντας ότι η καταστολή θα οδηγούσε σε απώλεια της όρεξης και σε μείωση του βάρους τους.
Όπως αναφέρουν σε άρθρο που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «Cell Metabolism» διαπίστωσαν ότι το εγχείρημά τους δεν είχε μόνο ως αποτέλεσμα τη μείωση της πρόσληψης θερμίδων και την απώλεια βάρους των ποντικών αλλά επιπλέον άλλαξε τη σύσταση του λίπους στο σώμα τους μετατρέποντας το λευκό λίπος σε καφέ.
Το καφέ λίπος υπάρχει σε αφθονία στο σώμα μας όταν είμαστε μωρά και χρησιμεύει για την παραγωγή της απαραίτητης θερμότητας για τον οργανισμό, η οποία φυσικά επιτυγχάνεται με την «εντατική» καύση θερμίδων. Καθώς όμως μεγαλώνουμε το καφέ λίπος υποχωρεί και δίνει τη θέση του στο λευκό το οποίο δεν έχει τις ίδιες «καυστικές» ιδιότητες. Θεωρείται «κακό» γιατί συσσωρεύεται σε διάφορα σημεία του σώματος και κυρίως γύρω από την κοιλιά.
Εγκράτεια απέναντι στο φαγητό και το γλυκό: Μια πρόσφατη δημοσίευση στο περιοδικό New Scientist μιας μελέτης που πραγματοποιήθηκε από ψυχολόγους του Πολιτειακού Πανεπιστήμιου της Φλόριντας ανέφερε ότι κάθε φορά που ένας άνθρωπος μπαίνει στη δοκιμασία να αντισταθεί σε ένα πειρασμό τότε εξαντλεί και ένα μέρος από την αποθηκευμένη του δύναμη για εγκράτεια.
Για παράδειγμα ένας άνθρωπος που ακολουθεί ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα διατροφής και μπαίνει συχνά στον δίλημμα αν θα ενδώσει στον πειρασμό να φάει ή να μη φάει ένα γλυκό και να σπάσει τη δίαιτά του τότε κάθε φορά εξαντλεί και λίγο από τα αποθέματα της εγκράτειάς του.
Όσο πιο συχνά μπαίνει σε ανάλογους πειρασμούς τόσο πιο σίγουρο είναι ότι σύντομα θα απαλλαγεί από τις αναστολές του. Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι «κάθε φορά που εξασκούμε τον αυτοέλεγχό μας χρησιμοποιούμε λίγη από την αποθηκευμένη δύναμη θέλησης και απαιτείται κάποιος χρόνος ώσπου να συμπληρωθούν και πάλι τα αποθέματα».
Ίσως έτσι εξηγείται το γεγονός ότι οι περισσότεροι άνθρωποι που ακολουθούν για πρώτη φορά ένα υποθερμιδικό πρόγραμμα διατροφής συνήθως το εφαρμόζουν με μεγαλύτερη συνέπεια ενώ κάθε επόμενη προσπάθεια καθίσταται ολοένα και πιο δύσκολη.
Στην ίδια μελέτη οι ερευνητές κατέληξαν και σε ένα άλλο συμπέρασμα. Τα άτομα τα οποία είχαν καταναλώσει ένα φυσικό χυμό λίγη ώρα πριν την επικείμενη διαδικασία «άσκησης αντίστασης» παρουσίασαν πολύ μεγαλύτερη ικανότητα εγκράτειας από τα άτομα που δεν είχαν καταναλώσει τίποτα ή που είχαν καταναλώσει κάποιο ρόφημα με υποκατάστατο ζάχαρης.
Η γλυκόζη δηλαδή που περιείχε ο φυσικός χυμός αποτέλεσε καθοριστικής σημασίας παράγοντα ώστε να αυξήσει τα επίπεδα της εγκράτειας μπροστά στη θέα ενός δελεαστικού γλυκού. Τέλος οι ερευνητές κατέληξαν και σε ένα άλλο συμπέρασμα.
Η διαρκής προσπάθεια για αυτοσυγκράτηση μειώνει τα αποθέματα γλυκόζης στον εγκέφαλο οπότε αν δεν υπάρχει διαρκής επανατροφοδότηση του οργανισμού με γλυκόζη από φυσικές πηγές όπως τα φρούτα και οι φυσικοί χυμοί τότε η δύναμη της θέλησης είναι θέμα χρόνου να εξαντληθεί οδηγώντας με μαθηματική ακρίβεια σε ένα φαύλο κύκλο βουλιμικών επεισοδίων, ενοχών και διακοπής της δίαιτας.
Για να γυμνάσει κάποιος τη θέλησή του και την εγκράτειά του θα πρέπει να την εξασκήσει όπως ακριβώς θα έμπαινε στη διαδικασία να αναπτύξει το μυϊκό του σύστημα σε ένα γυμναστήριο. Η υιοθέτηση των ωρολογιακά σταθερών γευμάτων όπως περιγράφηκε παραπάνω είναι το πρώτο βήμα για την ανάπτυξη μιας σταθερής διατροφικής συνείδησης.
Η καθιέρωση μιας συγκεκριμένης ώρας για άσκηση, για παράδειγμα, κάθε απόγευμα στις 6μμ θα δημιουργήσει μια νέα νευρωνική διασύνδεση που θα απαλλάξει από το καθημερινό δίλημμα πότε να γυμναστώ ή αν θα προλάβω να γυμναστώ, αφήνοντας περισσότερα περιθώρια στη δύναμη της θέλησης να αξιοποιηθεί για άλλα πιθανά διλήμματα.
Αν οι στόχοι είναι ακριβείς και όχι θολοί ή γενικοί αυξάνονται και οι πιθανότητες να υλοποιηθούν. Είναι προτιμότερο να έχεις στο νου σου ένα θετικό αποτέλεσμα παρά να ασχολείσαι με το φόβο της αποτυχίας. Ο οραματισμός και η εστίαση σε ένα θετικό αποτέλεσμα είναι η καλύτερη στρατηγική για την επίτευξη ενός στόχου.
Μάθε να διαβάζεις τις συσκευασίες τροφίµων: Τα τελευταία χρόνια, η αναγραφή διατροφικών πληροφοριών στις συσκευασίες τροφίµων είναι υποχρεωτική. Οι ετικέτες σκοπό έχουν να ενηµερώσουν και να βοηθήσουν τους καταναλωτές να κάνουν συνειδητές και συγχρόνως πιο σωστές επιλογές. Αυτή όµως είναι η µια όψη του νοµίσµατος. Η άλλη είναι ότι, για λόγους διαφήµισης και ανταγωνισµού, πολλές ετικέτες, ενώ παρουσιάζονται ελκυστικές, στην πραγµατικότητα είναι δυσνόητες, µε αποτέλεσµα τελικά να αγνοούνται.
Εάν τελικά ισχύει ότι η µισή αλήθεια είναι χειρότερη από ολόκληρο ψέµα και ότι η άγνοια είναι κακός σύµβουλος, τότε θα πρέπει να είµαστε διπλά προσεκτικοί, όταν διαλέγουµε τρόφιµα στους διαδρόµους του σούπερ µάρκετ.
Οι παραγωγοί είναι αναγκασμένοι, βάσει νόμου, να παρέχουν συγκεκριμένες πληροφορίες στους Ευρωπαίους καταναλωτές, είτε αυτές είναι τυπωμένες στη συσκευασία είτε αναγράφονται σε ετικέτες που επισυνάπτονται στα τρόφιμα. Το όνομα με το οποίο ένα προϊόν πωλείται δεν πρέπει να είναι παραπλανητικό, ούτε να προκαλεί σύγχυση στον καταναλωτή.
Πρέπει να περιλαμβάνει ή να συνοδεύεται από λεπτομέρειες ως προς τη φυσική κατάσταση του τροφίμου ή τη συγκεκριμένη επεξεργασία στην οποία έχει υποβληθεί [π.χ. παγωμένο, σε σκόνη, καπνιστό, UHT (πολύ υψηλής θερμικής επεξεργασίας), συμπυκνωμένο, κ.λπ.].
Η ετικέτα πρέπει να δηλώνει το όνομα και τη διεύθυνση του κατασκευαστή. Επιπλέον, στην ετικέτα θα πρέπει να δηλώνεται σαφώς η καθαρή ποσότητα του τροφίμου πριν συσκευαστεί, οι οδηγίες για τη χρήση του, ανάλογα με τις ανάγκες, καθώς επίσης και οποιεσδήποτε ειδικές συνθήκες αποθήκευσής του. Ας δούμε ποιες είναι οι συνηθέστερες «παγίδες» που κρύβουν οι ετικέτες τροφίμων και μάθε πως αν τις διαβάζεις.
Light τρόφιμα: Αντίθετα µε την κοινή εντύπωση ότι τα light τρόφιµα δεν έχουν πολλές θερµίδες, η ένδειξη light δε σηµαίνει απαραίτητα ότι το τρόφιµο έχει λίγες θερµίδες και λιπαρά και ότι µπορεί να καταναλώνεται άφοβα. Αυτό εξηγεί και τις επιδηµιολογικές παρατηρήσεις στην Αµερική, ότι τις τελευταίες δυο δεκαετίες, τα ποσοστά παχυσαρκίας αυξάνονται παράλληλα µε τη διαθεσιµότητα light προϊόντων.
Σύµφωνα µε τους ευρωπαϊκούς κανόνες σήµανσης των τροφίµων, ένα προϊόν για να χαρακτηριστεί light θα πρέπει να έχει θερµιδικό περιεχόµενο τουλάχιστον κατά 30% µικρότερο συγκριτικά µε το προϊόν αναφοράς (πλήρες). Αν, για παράδειγµα, µια µαγιονέζα έχει φυσιολογικά 80% λιπαρά, η light έχει 40%. Συνεπώς, ένα θερµιδοφόρο τρόφιµο, εξακολουθεί να έχει πολλές θερµίδες, ακόµη και στη light εκδοχή του, γι’ αυτό και θα πρέπει να καταναλώνεται µε µέτρο.
«Χωρίς» και «χαμηλό» (free και low): Οι χαρακτηρισµοί «χωρίς» και «χαµηλό» σε αρκετές περιπτώσεις µπορεί να είναι ιδιαίτερα παραπλανητικοί, καθώς λανθασµένα ερµηνεύονται από τους καταναλωτές ότι δεν έχουν καθόλου ζάχαρη και λιπαρά, ενώ στην πραγµατικότητα περιέχουν, αλλά σε µικρές ποσότητες. Ακόµη κι εάν ένα τρόφιµο είναι ελεύθερο ή χαµηλό σε λίπος και ζάχαρη, λέει η ετικέτα του όλη την αλήθεια;
Όχι πάντα κι αυτό γιατί, όταν σε ένα τρόφιµο αναγράφεται «χωρίς ζάχαρη», δεν αποκλείεται ότι το τρόφιµο περιέχει άλλες γλυκαντικές ουσίες, ενώ όταν η ετικέτα αναφέρει «χαµηλό σε λίπος», το τρόφιµο περιέχει τουλάχιστον 3 γραµµάρια λιπαρών/100 γραµµάρια τροφίµου.
Επίσης, η χαµηλή περιεκτικότητα ενός τροφίµου σε λίπος δε σηµαίνει απαραίτητα ότι και η συγκέντρωσή του σε ζάχαρη ή αλάτι είναι εξίσου χαµηλή και το αντίστροφο. Παραδείγµατος χάριν, σε µια συσκευασία δηµητριακών µε την ένδειξη χαµηλά σε λίπος, περιέχονται περίπου 13-14 κουταλιές ζάχαρη και παραπάνω από το επιτρεπτό αλάτι. Άρα για κάποιον που προσέχει τη διατροφή του, αυτή σίγουρα δεν είναι η καλύτερη επιλογή.
Μέγεθος μερίδας: Σύµφωνα µε πρόσφατη έρευνα του portal διατροφής mednutrition, ένας στους δυο Έλληνες δε διαβάζει ποτέ τη συνιστώµενη µερίδα στις συσκευασίες τροφίµων, ενώ αυτοί που τη διαβάζουν χρειάζονται χαρτί και µολύβι για να την υπολογίσουν. Και αυτό γιατί στις διατροφικές ετικέτες, δεν είναι πάντα σαφές το ποια είναι η συνιστώµενη µερίδα. Μάλιστα, σε πολλά τρόφιµα, προκειµένου να είναι ελκυστικά, η αναγραφόµενη ως µερίδα στη συσκευασία αντιστοιχεί σε µικρότερη ποσότητα από αυτήν που τρώµε συνήθως, ώστε να φαίνεται ότι το προϊόν έχει λιγότερες θερµίδες και λιπαρά.
Σε αυτά, πρέπει να συνεκτιµήσουµε ότι οι συσκευασίες τροφίµων τα τελευταία 30 χρόνια έχουν σχεδόν διπλασιαστεί και ότι πλέον αγοράζουµε µεγαλύτερες συσκευασίες γιατί είναι οικονοµικά συµφέρουσες, µε αποτέλεσµα συχνά να παρασυρόµαστε και να καταναλώνουµε µεγαλύτερες µερίδες.
«Φρέσκο» «Βιολογικό» και «παραδοσιακό» Έρευνα του Ιδρύµατος «Αριστείδης Δασκαλόπουλος» αποκαλύπτει ότι οι καταναλωτές πιστεύουν πως οι ετικέτες δεν αποτυπώνουν πάντα την αλήθεια για τα προϊόντα. Για παράδειγµα, το 64% εµπιστεύεται το προϊόν όταν αυτό φέρει πληροφορία σχετική µε την ελληνικότητά του («παραδοσιακό»), ενώ µόλις το 50% εµπιστεύεται τους χαρακτηρισµούς «φρέσκο» και «βιολογικό προϊόν».
Σύµφωνα, µάλιστα, µε το Κέντρο Προστασίας Καταναλωτών, οι ισχυρισµοί αυτοί σε αρκετές περιπτώσεις είναι «κενοί νοήµατος και άρα παραπλανητικοί». Για παράδειγµα, τα παραδοσιακά προϊόντα θα πρέπει να φέρουν ειδική σήµανση που να πιστοποιεί την κατοχύρωση της γεωγραφικής τους προέλευσης και τον τρόπο παραγωγής τους. Συνεπώς, δεν αρκεί η συνταγή της γιαγιάς για να δηλωθεί ένα τρόφιµο ως παραδοσιακό. Παρόµοιες προϋποθέσεις ισχύουν και για τα βιολογικά τρόφιµα, στα οποία είναι υποχρεωτικό να σηµαίνεται ο Φορέας Ελέγχου και Πιστοποίησης.
Για τις βιοµηχανίες τροφίµων εξάλλου, οι λέξεις αποκτούν διαφορετικό νόηµα, µιας και ο χαρακτηρισµός «φρέσκο» και «φυσικό» σε καµία περίπτωση δεν σηµαίνουν ότι το φρούτο µόλις κόπηκε από το δέντρο και ότι συσκευάστηκε σε χυµό.
Είναι ενδεικτικό ότι, σύµφωνα µε βρετανική έρευνα, τέσσερις στους δέκα καταναλωτές όταν διαβάζουν σε µια συσκευασία την ένδειξη «φρουτοποτό» πιστεύουν πως το βασικό συστατικό του χυµού που επιλέγουν είναι τα φρούτα. Στην πραγµατικότητα όµως, η συσκευασία συνήθως περιέχει χυµό φρούτου, σε ποσοστό µόλις 5%!
Συνιστώμενη ημερήσια ποσότητα (ΣΗΠ): Το 17% των καταναλωτών βρίσκει δυσνόητη τη ΣΗΠ -αυτό δεν είναι αξιοπερίεργο, αν αναλογισθούµε ότι απαιτείται συχνά κοµπιουτεράκι για να την υπολογίσουµε. Πέραν της αντικειµενικής δυσκολίας υπολογισµού της, κρύβεται και ο κίνδυνος της ελλιπούς ή και σε αρκετές περιπτώσεις υπερβολικής πρόσληψης ενός συστατικού.
Έτσι, για παράδειγµα, στα εµπλουτισµένα τρόφιµα χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στην κατανάλωση περισσοτέρων της µιας µερίδας, προκειµένου να αποφευχθεί η υπερκάλυψη των ηµερήσιων αναγκών στο συστατικό που έχει εµπλουτιστεί (π.χ. ασβέστιο), ενώ σε άλλα απαιτείται κατανάλωση πέραν της µιας µερίδας/ηµέρα προκειµένου να δράσουν ευεργετικά στον οργανισµό (π.χ. Φυτοστερόλες).
Αλλεργίες: Πολλοί καταναλωτές είναι αλλεργικοί σε διάφορα είδη τροφίμων. Αρκετά τρόφιμα επίσης, εμπεριέχουν ίχνη συστατικών (π.χ. αυγών, ξηρών καρπών, ζάχαρης κ.α.) που ούτε καν αναφέρονται στην ετικέτα. Έτσι, αν π.χ. κάποιος καταναλωτής είναι αλλεργικός στα αμύγδαλα και σε κάποιο τρόφιμο εμπεριέχονται ίχνη αμυγδάλου, χωρίς όμως να αναγράφονται στην ετικέτα, τότε κινδυνεύει άμεσα η ζωή του απλά και μόνο από ελλιπή πληροφόρηση.
Οι καταναλωτές δυστυχώς έχουν χαθεί στη µετάφραση των ετικετών, οι οποίες µε τη σειρά τους «ακροβατούν» µεταξύ νόµου καιβιοµηχανίας τροφίµων. Νικητής και χαµένος δεν υπάρχει. Οι βιοµηχανίες αντιµετωπίζονται µε δυσπιστία την ώρα που οι καταναλωτές πέφτουν σε παραπλανητικές παγίδες.
Οι ετικέτες δεν είναι µόνο διαφήµιση και µάρκετινγκ, αλλά γνώση και πληροφορία! Διάβασε τι συμβουλεύει ο δρ. Γεώργιος Πανοτόπουλος, παθολόγος, διατροφολόγος, Διευθυντής Τμήματος Παχυσαρκίας -Διατροφής -Μεταβολισμού.
Κανόνας 1: Μη σε παραπλανούν όσα αναγράφονται στις ετικέτες. Για παράδειγμα, ένα προϊόν που αναφέρεται στην ετικέτα ότι είναι «light» δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι και υγιεινό.
Κανόνας 2: Εξέταζε προσεκτικά τη λίστα με όλα τα συστατικά που περιέχει το προϊόν που θέλεις να αγοράσεις και πριν το βάλεις στο καλάθι σου βεβαιώσου ότι δεν περιέχει κάποιο συστατικό επικίνδυνο για την υγεία σου ή πολύ υψηλή ποσότητα κάποιων εν δυνάμει βλαβερών συστατικών (π.χ. πολλή ζάχαρη, πολλά κορεσμένα λίπη κ.λπ.).
Μάθετε πως να ξεχωρίζετε ποια τρόφιμα περιέχουν χημικά: Αν είστε από τους ανθρώπους που ελέγχουν τα συστατικά των τροφίμων και δεν ξέρετε τη σημασία κάποιων όρων όπως «βελτιωτικά», «πρόσθετα», «σταθεροποιητικά», «γλουταμινικό μονονάτριο», «ένζυμα», «ζαχαρίνη», «ραφιναρισμένο», «κορεσμένα και ακόρεστα λίπη» είναι καιρός να τα μάθουμε.
Βελτιωτικά: Αναφέρεται σε όλα εκείνα τα συνθετικά στοιχεία και τις ουσίες που χρησιμοποιούνται για να γίνονται πιο νόστιμες και γευστικές κάποιες τροφές. Μη φαντάζεστε ότι χρησιμοποιούνται μόνο σε κάποια περίεργα ή εξεζητημένα τρόφιμα, όπως για παράδειγμα τα κινέζικα τρόφιμα, αντιθέτως και το ωραίο αφράτο ψωμάκι μας ή το κρουασάν για να είναι έτσι αφράτο και γευστικό.
Πρόσθετα: Ο όρος που αναφέρεται σε χημικές ουσίες, ο ρόλος των οποίων είναι να δώσουν γεύση, άρωμα και χρώμα σε τροφές. Μη τις προσπερνάτε έτσι απλά. Δεν παύουν να είναι χημικές ουσίες, οι οποίες είναι άγνωστες για τον οργανισμό μας και δεν προσφέρουν τίποτα πέρα της ικανοποίησης της γεύσης.
Σταθεροποιητικά: Και αυτή η κατηγορία είναι πέρα για πέρα χημική. Τα σταθεροποιητικά είναι χημικά συστατικά που βοηθούν τις τροφές να μην χάνουν τη γαλακτώδη τους σύσταση.
Γλουταμινικό Μονονάτριο: Χημικό συστατικό που προέρχεται από τη γλουτένη, από μελάσσα, από ζαχαρότευτλα ή από γλυκόζη σε συνδυασμό με κάποια ειδικά βακτηρίδια. Αυτό το συστατικό δίνει τη χαμένη γεύση των τροφών πίσω στον οργανισμό.
Ζαχαρίνη: Μπήκε πολύ εύκολα στη ζωή μας αντικαθιστώντας το μέλι και τη ζάχαρη. Εννοείται ότι πρόκειται για παρασκευασμένο προϊόν για ένα τεχνητό γλυκαντικό εν ολίγοις, υποκατάστατο της ζάχαρης.
Ραφιναρισμένο: Αν στο άκουσμα αυτής της λέξης σας έρχεται κάτι θετικό, μάθετε ότι ισχύει το αντίθετο. Ότι δηλαδή ωφέλιμο και χρήσιμο για τον οργανισμό είχε κάποια τροφή, με το ραφινάρισμα έχει αφαιρεθεί. Έχει χάσει επομένως τα θρεπτικά συστατικά με τα οποία την είχε εμπλουτίσει η μητέρα φύση και τα οποία δεν αναπληρώνονται με τίποτα.
Κορεσμένα και ακόρεστα: Έτσι ονομάζονται κάποιες χημικές συσκευασίες λιπαρών οξέων. Τα οποία παράγονται από λάδια ή λίπη και συντελούν στο να αποκτούν ρευστή ή στερεή μορφή. Για παράδειγμα κορεσμένα είναι τα λίπη, όπως η μαργαρίνη, το βούτυρο κ.ο.κ που έχουν σε θερμοκρασία δωματίου μια στερεή μορφή. Το λάδι και όλα τα λίπη που είναι σε ρευστή μορφή ονομάζονται ακόρεστα.
Έτσι θ’ αυξήσεις το μεταβολισμό σου απ΄το πρωί: Όταν μιλάμε για γυμναστική, υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων: αυτοί που προπονούνται το πρωί κι αυτοί που δεν σηκώνονται από το κρεβάτι τους αν δεν βγει ο ήλιος για τα καλά. Ασχέτως σε ποια κατηγορία ανήκεις, το τι κάνεις το πρωί μπορεί να βοηθήσει ή να κάνει κακό στο μεταβολισμό σου, όπως υποστηρίζει η προπονήτρια Yumi Lee, συνιδιοκτήτρια του Reebok CrossFit Lab, κι αυτή στην οποία οφείλει τη γραμμή της η Jessica Alba.
Παρόλο που η ίδια είναι οπαδός της πρωινής γυμναστικής, η Yumi συμβουλεύει όσους δεν είναι να τρώνε πρωινό αμέσως μόλις ξυπνήσουν. «Ξεκίνα την ημέρα σου είτε με ένα καλό πρωινό είτε με μία καλή προπόνηση» προτείνει. «Αν πρόκειται να γυμναστείς μέσα σε μία ώρα αφότου ξύπνησες, τότε μην φας. Αν όμως, δεν μπορείς να γυμναστείς μέσα σε αυτή την ώρα, τότε φάε πρωινό. Είτε γυμναστείς είτε φας ένα καλό πρωινό, θα ενεργοποιήσεις τον μεταβολισμό σου» τονίζει.
Αν είσαι τύπος της πρωινής γυμναστικής, η Yumi συνιστά να μην φας τίποτα πριν την προπόνηση, ιδίως αν όταν γυμνάζεσαι αντιμετωπίζεις δυσφορία στο στομάχι. Αν χρειάζεσαι λίγα καύσιμα πριν τη γυμναστική, η Yumi προτείνει ένα μικρό smoothie πρωτεΐνης, ένα ελαφρύ τοστ με άπαχη πρωτεΐνη ή ένα μικρό μπολ με βρώμη αλλά «όχι πάρα πολύ». «Είναι πολύ καλύτερο να κάψεις ό,τι έχει αποθηκευτεί την προηγούμενη ημέρα, παρά αυτό που μόλις έφαγες στο πρωινό» συμπληρώνει.
3 μυστικά για αδυνάτισμα που μας έρχονται από την μακρινή Ιαπωνία. Δεν είναι παράξενο που το ποσοστό παχυσαρκίας στην Ιαπωνία δεν ξεπερνά το 4%. «Οι άνθρωποι που ζουν στην περιοχή της Οκινάουα, ειδικά, έχουν τις τετραπλάσιες με πενταπλάσιες πιθανότητες να φτάσουν τα 100. Αυτές οι συμβουλές μπορεί να μας έρχονται από την μακρινή Ιαπωνία, αλλά είναι κύρια χαρακτηριστικά της Ιπποκράτειας διατροφής. Δεν μας είναι ούτε άγνωστες, ούτε ξένες προς την δικό μας τρόπο ζωής και διατροφής.
1. Ξεκίνα με σούπα: Η σούπα σχεδὀν αποτελεί μέρος των περισσότερων γευμάτων, ακόμη και του πρωινού. «Γίνεται με βάση το ζωμό, σε βοηθά να μένεις χορτασμένη για περισσότερη ώρα και να ρυθμίζεις πιο εύκολα την κατανάλωση θερμίδων στη διάρκεια της ημέρας».
Σε μελέτη σε περισσότερους από 5 χιλιάδες ανθρώπους διαπιστώθηκε ότι οι γυναίκες που έτρωγαν σούπα 5 με 6 φορές την εβδομάδα είχαν περισσότερες πιθανότητες να έχουν υγιή δείκτη μάζας σώματος από αυτές που την επέλεγαν σούπα πιο σπάνια. Δεν τρελαίνεσαι στη σκέψη της σούπας πρωί πρωί; Βάλε στο μεσημεριανό ή στο δείπνο ένα μπολ, μια ελαφριά σούπα, θα σου προτείνουμε πολλές εκδοχές για όλες τις ώρες.
2. Χρωμάτισε το πιάτο σου: Υπάρχει αυτή η παροιμία στην Ιαπωνία: «Το να μη βάζεις χρώμα στο πιάτο σου είναι σαν να φεύγεις από το σπίτι χωρίς ρούχα». Οι Γιαπωνέζοι προσπαθούν να περιλαμβάνουν πέντε αποχρώσεις –κόκκινο, μπλε-πράσινο, κίτρινο, άσπρο και μαύρο– σε κάθε γεύμα. Η προσθήκη διαφορετικών χρωμάτων στο πιάτο σου σημαίνει ότι καταναλώνεις περισσότερα φρούτα και λαχανικά, που είναι χαμηλά σε θερμίδες και υψηλά σε φυτικές ίνες.
3. Σταμάτα όσο προλαβαίνεις: Σε αντίθεση με ό,τι μας έχει μάθει η μαμά («Φάε όλο το φαγητό σου»), οι Γιαπωνέζοι δεν ανήκουν σε αυτή την κατηγορία. Στην Οκινάουα υπάρχει μια λαϊκή ρήση που λέει «Hara hachi bu», η οποία σημαίνει «Φάε μέχρι να είσαι 80% χορτασμένος».
«Αυτό εξηγεί γιατί οι περισσότεροι κάτοικοι της Οκινάουα διατηρούν σταθερό βάρος από τα 20 μέχρι τα 100, ενώ ο μέσος δυτικός παίρνει μισό κιλό το χρόνο μετά την ηλικία των 30».
Άλλο, βέβαια, να το λες και άλλο να το κάνεις: «Βάλε στο πιάτο το μισό απ’ όσο θα έβαζες κανονικά. Μόλις τελειώσεις περίμενε 5 λεπτά πριν αποφασίσεις ότι θέλεις κι άλλο».
Με απλά λόγια, αν καταναλώνεις τα 2/3 από το φαγητό που τρως σήμερα, αυτόματα μπαίνεις σε κατάσταση δίαιτας, ανεξάρτητα του τι τρως, με δεδομένο πως στοιχειωδώς τρέφεσαι υγιεινά και δεν κάνεις διατροφικές υπερβολές.
Ακολούθησε τις συμβουλές για καλή ζωή γεμάτη ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗ.
TERRA PAPERS